prawie na Kopę Kondracką

zimowa wycieczka do Doliny Kondratowej i na Kopę Kondracką (prawie)

W listopadzie przyszła do nas zima, w górach zrobiło się biało, co w ostatnich latach było rzadkością o tej porze roku. Postanowiliśmy zażyć trochę zimowych klimatów i wybrać się zimową wycieczkę w Tatry. Jako że w listopadzie dzień krótki, trzeba było zaplanować „w miarę” krótką wycieczkę. Na cel wędrówki wybraliśmy Kopę Kondracką w masywie Czerwonych Wierchów niebieskim szlakiem od Kuźnic poprzez Dolinę Kondratową i Przełęcz Kondracką (pod Giewontem). Zakładaliśmy, że na Przełęcz Kondracką powinniśmy dotrzeć, a dalej się zobaczy – w zależności od warunków. Spakowaliśmy kijki i raki i w drogę!

Jak zwykle wyjazd z Krakowa wczesną porą (tradycyjnie o piątej rano) i podróż zakopianką przed świtem. Już na wysokości Skomielnej czy Rdzawki zrobiło się zimowo. W Rdzawce pięknie się prezentował w zimowej aurze i w towarzystwie księżyca w pełni drewniany kościółek

 

kościół w Rdzawce

 

Tatry o świcie

W Kuźnicach przywitały nas zimowe warunki i śnieg na drodze

w drodze do Kuźnic

  

Nosal

Po krótkim spacerze dotarliśmy pod schronisko na Kalatówkach. Byłem tam dwa tygodnie wcześniej, wtedy góry i łąki było lekko posypane śniegiem, teraz sceneria była zdecydowanie bardziej zimowa. Było wcześnie rano (około ósmej), słońce dopiero wyłaniało się zza gór.

na Polanie Kalatówki

schronisko na Kalatówkach

na Polanie Kalatówki - widok na Kasprowy Wierch

panorama Polany Kalatówki

Pejzaże z drogi na Halę Kondratową 

Następnym etapem wycieczki było schronisko na Hali Kondratowej. W przeciwieństwie do murowanego, o wysokim standardzie, schroniska na Kalatówkach, to bardziej przypomina klasyczne schronisko górskie. Jest nieduże, drewniane, pięknie się prezentuje w dolinie.

 

widoki z Hali Kondratowej

autor bloga w pracy

W schronisku mieszka kot, który akurat w ten dzień wygrzewał się przy oknie

Po posiłku i herbatce w schronisku poszliśmy dalej – na Przełęcz Kondracką. Cały czas towarzyszyły nam bajkowe, zimowe pejzaże, a jednocześnie słońce mocno przygrzewało i zrobiło się naprawdę ciepło. Generalnie sielanka.

  

Po niedługim, ale stosunkowo trudnym podejściu (przydały się raki i kijki!) wyszliśmy na Przełęcz Kondracką. Sesja foto z przełęczy powtórzona została w drodze powrotnej (była lepsza widoczność) - tu zdjęcia zrobione po wejściu.

Po krótkim odpoczynku na Przełęczy Kondrackiej postanowiliśmy się udać na Kopę Kondracką, pogoda zachęcała. Ale po kilku minutach otoczenie się zmieniło, z sielanki wpadliśmy w podmuchy wiatru wiejącego na grani. Wiało bardzo mocno, z grani zawiewał śnieg, sceneria momentalnie zrobiła się bardziej „himalajska”.  Po krótkiej naradzie postanowiliśmy podejść tylko pod taką górkę położoną mniej więcej w połowie drogi na Kopę Kondracką, z której powinny być lepsze widoki i potem wrócić na dół.

Giewont i Przełęcz Kondracka

Dolina Małej Łąki, w oddali Pilsko i Babia Góra

  

Sceneria na grani była jak na jakimś ośmiotysięczniku, a nie w Tatrach. Doszliśmy na planowane miejsce -  pamiątkowa fotografia.

Widoki spod Kopy były wspaniałe

Giewont, Dolina Kondratowa i Tatry Wysokie

Giewont

Małołączniak po lewej

tak śnieg zawiewał na grani

Przełęcz Kondracka i Giewont

Po zejściu na Przełęcz Kondracką znowu zrobiło się miło, wiatr już tam nie wiał. Zrobiła się zdecydowanie lepsza pogoda i było więcej słońca niż za pierwszym razem, więc powtórzyłem większość zdjęć z tego miejsca.

tak zawiewało na grani

Świnica

panorama na Orlą Perć, Kasprowy Wierch i Świnicę

Giewont

zbliżenie na Świnicę

Po zrobieniu zdjęć zacząłem schodzić  na dół, trzeba było dogonić resztę wycieczki.

panorama Tatr z górnej części Doliny Kondratowej

na grani cały czas wiało

Jak doszliśmy do schroniska na Hali Kondratowej, to słońce już się chowało za góry. Listopad, dzień jest krótki, ale z drugiej strony to chowające się słońce plus piękne chmury na niebie zgotowały niezły spektakl

Wracając w dół ominęliśmy schronisko na Kalatówkach, obeszliśmy Polanę Kalatówki dołem, ładnie się prezentowała w zimowej aurze.

i już pożegnalne zdjęcia Tatr, zrobione po południu w Kuźnicach

Kasprowy Wierch

potok Bystra

Wycieczka była bardzo udana, pomimo braku wyjścia na Kopę Kondracką. Wrażenia widokowe były wspaniałe, zima w górach bajeczna. Nie zawsze trzeba dojść do celu, żeby wrócić zadowolonym. W końcu po górach chodzi się dla wrażeń, a nie dla kilometrów i metrów podejść.

Nawet się nie spodziewaliśmy, że jak pojedziemy w góry za tydzień, to z tej zimy i śniegu mało co zostanie. Kilka dni później wiał halny, przyszło ocieplenie i praktycznie cały śnieg z Tatr znikł.

Tak wyglądały Tatry dokładnie siedem dni później:

Tatry spod Przysłopu Miętusiego

Sebastian Słota